تأثیر عسل موضعی، پماد هیدوروکورتیزون و شستشوی ساده در بهبود درماتیت ناشی از رادیوتراپی در بیماران مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: هر چند درماتیت حاد ناشی از رادیوتراپی یک عارضه ی شایع رادیوتراپی می باشد، در حال حاضر اجماع کلی در مورد پیش گیری یا درمان انتخابی برای این عارضه وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر درمانی و عوارض جانبی عسل موضعی در درمان درماتیت ناشی از رادیوتراپی بود. روش ها: تعداد 90 بیمار مبتلا به سرطان پستان که تحت جراحی ماستکتومی رادیکال تعدیل شده، متعاقب آن رادیوتراپی خارجی کبالت (50-48 گری) قفسه سینه قرار گرفته و دچار درماتیت درجه ی 2 تا 3 ناشی از رادیوتراپی شده بودند، به طور تصادفی تحت درمان با شستشوی روزانه (گروه 1)، پماد عسل موضعی همراه با شستشوی روزانه (گروه 2) یا پماد هیدروکورتیزون 1 درصد همراه با شستشوی روزانه (گروه 3) در محل درماتیت قفسه ی سینه قرار گرفتند. برای مدت سه هفته، سطح درماتیت خیس، شدت علائم بیمار مثل خارش، درد، ترشح و سوزش در انتهای هر هفته پی گیری ثبت شد. کارایی و عوارض جانبی، اهداف اولیه و ثانویه مطالعه بودند. یافته ها: میانگین سنی در گروهای 1، 2 و 3 به ترتیب 8/41، 5/44 و 1/46 سال و میانگین سطح درماتیت در این گروها به ترتیب 3/84، 4/84 و 6/84 سانتی متر مربع بود. همچنین میانگین دوز کل رادیوتراپی در گروهای 1، 2 و 3 به ترتیب 5/49، 3/49 و 6/49 گری بود. تفاوت آماری قابل توجهی از نظر میزان علائم بیمار و شدت درماتیت در بین گروه ها وجود نداشت. اما، پماد هیدروکورتیزون شدت علائم بیمار (نظیر سوزش و خارش) را در مقایسه با مصرف پماد عسل موضعی به طور معنی داری بهبود بخشید. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که پماد عسل در مقایسه با پماد هیدروکورتیزون 1 درصد یا شستشوی روزانه، باعث کاهش علائم بیمار یا بهبود شدت درماتیت ایجاد شده توسط رادیوتراپی در بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت رادیوتراپی نمی شود.